Manastir se nalazi u blizini Aleksandrovca kod sela Rudenice. Podigli su ga vlastelin Vukašin i njegova supruga Vukosava, krajem
14 i početkom 15 veka, a njegov živopis je nastao između 1402. i 1405. godine. Crkva posvećena svetom Iliji, ima osnovu trikonhosa
sažetog oblika i pripada Moravskom stilu. Tokom narednih vekova crkva je porušena i napuštena, a obnovljena je 1936. godine.
Radovi na zaštiti njenog živopisa su urađeni 1971. godine, dok joj je arhitektura konzervirana 1996. godine. Crkva u Rudenici ima osnovu
trikonhosa sažetog tipa, sa apsidama koje su spolja petostrane, a iznutra polukružne. Na zapadnoj strani se nalazi narteks nad kojim
se uzdiže niska kalota, dok se nad samom crkvom nalazi osmostrana kupola. Njena spoljašnjost je omalterisana i podeljena je na
dva nejednaka dela kordonskim vencem. Kamene rozete su smeštene iznad, dok se u oblasti ispod njega nalaze prozori. Iako nema,
za Moravski stil uobičajenog ukrasnog zidanja kombinacijom opeke i cigle, sama omalterisana fasada je ukrašena slikarskim oponašanjem
ćelijastog načina zidanja. Živopis u crkvi je očuvan samo delimično. Njegov autor je bio slikar Teodor čije slikarstvo je usitnjenih
oblika s lirskim senzibilitetom, izvedeno ikonopisačkom prefinjenošću. Sačuvani su ktitorski portreti, uz koje su naslikani tadašnji vladari
Srbije, braća Stefan i Vuk Lazarević. Freske Svetaca su naslikane u stojećem položaju u donjoj zoni, dok se u prostoru iznad nalaze samo
poprsja, koja nisu predstavljena u medaljonima. U unutrašnjosti crkve se još mogu videti scene iz Stradanja Hristovog i Velikih praznika.