Manastir Končul u narodu poznat kao Nikoljača, ponekad i kao Kazinovići se nalazi u selu Gnjilica,
na tri kilometra od današnje Raške. Ime manastira Končul potiče iz praslovenskog jezika od reči končina, što znači kraj,
završetak. Prvi put se spominje u Studeničkom tipiku sa početka 13. veka, a obnovio ga je Stefan Nemanja 1166, tako da
verovatno potiče iz prednemanjićkog doba, kao i obližnja Stara Pavlica. U njemu se zamonašio budući arhiepiskop i
pisac Danilo II (1324—1337), a tokom vladavine kralja Milutina (1282—1321) manastir je postao sedište novoosnovane
Končulske episkopije. Svoj najveći uspon doživljava u 14. vek i 15. veku, dok za vladavine Đurđa Brankovića (1427—1456)
u sklopu manastira stoluje vladika. Smatra se da je celokupan manastirski kompleks uništen nakon Velikog bečkog rata
1689. godine i Velike seobe Srba. Na ostacima stare crkve, podignuta je 1861. godine nova crkva koja se mahom držala osnova
prvobitne crkve, izuzev male kapele na severnom delu i paraklisa. Danas je to parohijska crkva zaseoka Končul, smeštena levoj
obali Ibra. Narodno predanje govori da se prvobitno nalazila u samom selu Kazinovićima (u kojem ima ostataka temelja crkve).
Tokom jednog pljačkaškog napada r, Bog je uslišio molitve monaha, preneo manastir na drugu obalu nabujalog Ibra i spasio ga.