Manastir Sopoćani je zadužbina Sv. Kralja Uroša I i sagrađen je u drugoj polovini trinaestog veka. Nalazi se u dolini reke Raške,
blizu drevnog Rasa - središta srpske srednjovekovne države. U Srednjem veku manastir je bio napredno duhovno središte sa
više od stotinu monaha. Čitav manastirski kompleks je još i danas opasan debelim bedemima. U crkvi je sahranjeno nekoliko
članova kraljevske porodice Nemanjića. Posle bitke na Kosovu Turci su spalili manastir. Čak je i crkva bila ozbiljno oštećena.
Obnova je usledila u petnaestom veku. Krajem 16. i početkom 17. veka manastirski život u Sopoćanima je opet bio u procvatu.
Godine 1689, u periodu velikih ustanaka protiv Turaka, Turci su opet spalili manastir koji je ostao pust sve do našeg vremena.
Nakon Drugog svetskog rata u manastiru je živelo sestrinstvo koje je obnovilo monaški život da bi 1996. godine Sopoćani opet
bili pretvoreni u muški manastir. Od tada u manastiru živi mlado bratstvo episkopa Artemija. Novo bratstvo sada aktivno radi na
duhovnoj i materijalnoj obnovi ove važne i znamenite srednjovekovne zadužbine.