Smešten je desetak kilometara jugozapadno od Vladičinog Hana, nedaleko od sela Kacapuna. Manastir je izgrađen u 13. veku
na temeljima starog manastira. Predstavlja spomenik kulture i duhovnosti od izuzetnog značaja za Pčinjski okrug, ali i za sve
pravoslavne. Izgradili su ga Nemanjići jer se nalazio na putu za Hilandar. Manastirska crkva zidana je od grubo tesanih kamenih
blokova, lepljenih blatom. Crkva je izgrađena sa malim ulaznim vratima, pa se svako kada ulazi pokloni svetinji. Tako su se i
osvajači poklanjali. Turci ga nisu srušili, jer su se po predanju plašili Svetog Ilije kao proroka i svetitelja. Jednobrodna crkva postavljena
je pravilno u pravcu istok-zapad. Ulaz i zadnji zid crkve okrečeni su u belo. Pokrivena je krovom na dve vode, koji je popločan
ravnim, kamenim pločama. U jednom vremenskom periodu na crkvu se obrušilo obližnje brdo, pa je tako manastir bio zatrpan
ispod zemlje, pretpostavlja se najmanje sto godina. Prema legendi, svetinju je otkrilo krdo stoke koje je paslo u okolini.
Postoje zapisi da je ovde u jednom trenutku bilo i do 300 monaha. U novijoj istoriji manastir Svetog Ilije u Kacapunu preko sto godina
je bio bez monaštva. Sa blagoslovom vladike Pahomija, a uz pomoć Ministarstva vera Vlade Republike Srbije i vernika iz Pčinjskog okruga
2003. godine počela je obnova manastira. Ozidan je i konak za smeštaj monaha.