Manastir Lepčince je metoh manastira Prohor Pčinjski, kao odvojeno manastirsko imanje sa crkvom i pod njegovom upravom.
Pisanih podataka o vremenu podizanja manastira nema, sve što je sadržala manastirska arhiva izgorelo je 1944. godine kada je
bugarska vojska zapalila konak. Najranija godina koja se pominje je 1846. u letopisu manastira svetog Prohora Pčinjskog,
kada je u svetom Pantelejmonu rukopoložen đakon.
Crkva je jednobrodna građevina bez kubeta sa plitkom trostranom apsidom
na istočnoj strani. Pokrivena je krovom na dve vode, a tavanica je ravna od drveta. Crkva je zidana od kamena iz ovog kraja.
Pod je od kamene ploče. Manastirski kompleks čine: manastirska crkva, zvonik, konaci (monaški i gostinjski), ambar-suvernirnica,
manastirska porta i ograda. U manastiru su od 1903. godine srpske komite polagale zakletvu Sloboda ili Smrt. Blizu manastira
bila je granica sa Turskom koju su tu ilegalno prelazile čete srpskih komita.Manastir je poznat kao mesto gde su se isceljivali bolesni od raznih bolesti.
Od 2000. godine je proglašen za ženski manastir. |